Ս. ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆ - Wednesday, November 28, 2012 13:51 - 2 Comments

Արա Հովհաննեսյան. «Տիկին Լիա Ավետիսյան, ես Վանոն չեմ…»

Տիկին Լիա Ավետիսյան,
Ես որոշել էի ոչինչ չպատասխանել այս գրքի գրաքննության ժամանակ, սակայն միայն վանոյի առթիվ ստիպված եմ պատասխանել:
Նախ հայտարարեմ, որ ես վանոն չեմ, այլ հազարավոր հայերից մեկը, որոնք Վանոյի և ժամանակակից վանոների շնորհիվ չեն կարողանում աշխատել ու ապրել քայքայվող ու դատարկվող մեր հայրենիքում և փորձում են հանապազօրյա հացը վաստակել արտերկրում:
Վերադառնանք բուն թեմային: Դուք մեր մեծ հայագետներ Մարտիրոս Գավուքչյանին և Վահան Սարգսյանին համեմատելով Փիլիկյանին հետ, մեծ մեղք եք գործում, չի կարելի ճշմարիտը համեմատել կեղծի հետ, մեղք է:
Ասում եք սերը զարմանքից է սկսվում և Ձեր զարմանքը առաջացավ Փիլիկյանի նոյան տապանի ներկայացմամբ, երբ Փիլիկյանը ժխտում է նոյան տապանի գոյությունը (այն համարելով Հայկական լեռնաշխարհը): Իսկ Ձեր մեջ հարց չառաչացա՞վ, որ եթե նոյան տապան չի եղել, այդ դեպքում Նոյն ո՞վ էր, որի անունը միջուկային տեսությամբ ստուգաբանում է քո Փրոֆեսորը և նույնիսկ Նախիջևանն էլ համարում է առաջացած այդ չեղած նոյի անունից:
Հիմա Փրոֆեսորի միջուկային տեսության մասին, որն այնքան հարազատ է ձեզ: Բառերի ուսումնասիրման այդ ձևը (բառը բաժանել վանկերի և առանձին տառերի), հայոց մեջ կոչվում է ստուգաբանություն, որն արել և անում են մեր հայագետները, սակայն երբեք չանվանելով մեծագոռգոռ միջուկային կամ միջուկային քվանտային տեսություն: Դուք ուղղակի չեք հասկացել, որ Ձեր ջրի մեջ չոջուխ չկա, հանգիստ կարող եք այն ամբողջովին դուրս թափել:
Հիմա եբրաեցոց մասին: Դուք ջհուդներին ազգ էլ չէք համարում, մոռանալով, որ մի քիչ առաջ գովազդում էիք ջհուդներին գովաբանող Փիլիկյանին, իսկ այդքանով հանդերձ եթե դուք սովորում եք ջհուդներից …
Հայտարարում եք, որ ջհուդներն առաջացել են Հայաստանում և իրենք դա մեզնից շատ ավելի վաղ գիտեն: Եթե հավատում եք սիոնիստական այդ կեղծիքին, ինչո՞ւ այդ մասին գոնե մի բառ չէիք ասում, երբ հրեշտակի կերպարանքով գովազդում էիք Փիլիկյանի ջհուդա-մասոնական գիրքը, քանի որ ինչպես դուք եք ասում, Փիլիկյանն ու Յուրի Սարգսյանը ջհուդներով սկսում են իրենց «հայագիտական» աշխատությունները և ջհուդներով էլ վերջացնում, ինչո՞ւ եք այդ մասին միայն հիմա ասում:
Եվ վերջինը. Եթե դուք կարծում եք, թե ես ատելությամբ եմ գրել Փիլիկյանի գրքի այս գրաքննությունը, ապա սխալվում եք: Ինչպե՞ս կարող եմ միայն ատելությամբ լցվել մի մարդու նկատմամբ, որը գովաբանում է մեր ժողովրդին գենոցիդի ենթարկած և մեր երկիրը դատարկող ջհուդներին, որոնց նաև համարում է մեր երկրի տերը ու նրանց հրավիրում Հայաստան:
Իսկ ինչ վերաբերում է Հայոց լեզվի ու գրերի մասին Ձեր հոդվածաշարին, ապա եթե կարծում եք, որ առանց Հայոց լեզվին տիրապետելու կարող եք այդ լեզվի մասին հոդվածաշար գրել, սխալվում եք, կստացվի ճիշտ Ձեր ուսուցչի գրքի նման, դատարկ ու անհիմն: