Poghos
Klep@gmail.com

Պարոնայք ՝ Մեր պետությունը այն պետություններից է, որոնց քաղաքականությունը կարելի է համարել ինքնուրույն և առնական, արդեն, եթե նրանք իրենց պարտադրած վատագույն «ինքնուրույն» քայլերից կարողանում են ընտրել ամենաքիչ վնաս հասցնողները: Եվ ես կարծում եմ, որ պրեզիդենտ Սարգսյանը (իդեպ, անկախ մեր անձնական վերաբերմունքից «այսօր» մենք հարգանքով պետք է վերաբերվենք մեր «այսօրվա» պրեզիդենտին) կարողանում է բարդ իրադրությունում համարժեք սթափ քայլ կատարել: Եվ նույնիսկ «ֆուտբոլային դիվանագիտությունը» այդ պարտադրված քայլերից է: Արմեն Այվազյանը ԻՀԱՐԿԵ ճիշտ է: Եվ Սաֆռաստյանը անկասկած խորամանկ խաղեր է խաղում՝ ինչ-որ պատվեր կատարելով: Այվազյանը ճիշտ էր և, համոզված եմ, ապագայում էլ միշտ ճիշտ կլինի, նրա դերը այս խաղում «բյուրեղային մաքուր է», «կեղտոտ» գործը մյուսները կանեն: Եվ կարծում եմ, որ նա լիովին հասկանում է այս մեծ խաղը: Այնուամենայնիվ, ես լավատես եմ և կարծում եմ, որ Թուրքիային «հոշոտելու» իրենց պատճառը ունեցող Մեծ Պետությունների քաղաքականության պոչում Հայաստանը իր ձեռքբերումները կունենա: Դրական ձեռքբերումները: Գուցե և տարածքային: