Մի քանի ամիս առաջ, երբ Վիեննայից գալիս էի Հայաստան, ինքնաթիռում էին մի քանի քաղաքական գործիչներ: Մեկը՝ ընդդիմադիր համարում ունեցող կուսակցություններից մեկի ղեկավարն էր: Թռիչքի ամբողջ ընթացքում նրանք ուրախ-զվարթ միմյանց պատմում էին, կիսվում տպավորություններով՝ ով ինչ է տեսել դրսում, ով ինչով է զբաղվել եւ այլն…Խոսակցության առանցքում որքան էլ լարեցի լսողությունս, ոչ մի գործնական հադիպման մասին չլսեցի: Միայն «կայֆավատ»…
Հենց նորից ուզում եմ ընբռնել, թե մեր երկիրն ինչու՞ է միայն ու միայն նահանջ արձանագրում, ժողովրդի կենսամակարդակը ավելի վատանում, էլի ու էլի հիշում եմ Վիեննա-Երեւան չվերթը եւ վայ քաղաքական գործիչների անհոգ «պատումները»:
Nrane Papoyan

Edvard Arzumanyan Երեկ էլ ես էի Երևանի սրճարաններից մեկում նստած, մի քանի պաշտոնյաներ էլ կային մեր կողքի սեղանին, ոնց հասկացա կոմունալ բաժնից էին, մեկն ասում ա արա էս ինչ ասֆալտ արիր, քանդվել ա, խաբար ես, մյուսն էլ թե հա լավ, նենց ես խոսում, իբր քո փողերով ենք արել……