Ս. ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆ - Հեղինակ՝ . Tuesday, June 4, 2013 13:17 - 1 քննարկում

Սողացող աստվածներ, քարափներից ցած նետվող մարզպետներ, ոհմակնե՜ր, ոհմակնե՜ր, ոհմակնե՜ր…(երգ, խոսքերը փարավոն Ռամզեսի):

«Այ տղա, երբ որ ես Աստված կլինեմ, դու էլ կդառնաս Սյունիքի մարզպետ». Վազգեն Սարգսյան

Վազգեն Սարգսյան

«Լիսկայավարի պատասխան

Ժամանակին` 1994 թ., Լիսկան (Սուրեն Խաչատրյանը) խնդրում է Վազգեն Սարգսյանին, որ ինեն Սյունիքի մարզպետ կարգի: Վազգենը քահ քահ ծիծաղելով ասում է.

-Այ տղա, երբ որ ես Աստված կլինեմ, դու էլ` Սյունիքի մարզպետ.

Լիսկան պատասխանում է.

-Դու արդեն Աստված ես…

Այս պատմությունը երբ ինձ պատմեց իմ ընկեր Սպարտակ Ղարաբաղցյանը, հիշեցինք համահունչ մի պատմություն ևս, որը հատուկ է բոլոր լիսկաներին.
Որեմն , արծիվները միշտ վայրէջք են կատարում ամենաբարձր քարափներին ու սովորույթի համաձայն տեղը չեն փոխում: Հերթական վայրէջքի ժամանակ արծիվը նկատում է, որ իր տեղը զբաղեցրել է արևկող արած մի օձ:
Իջնում է ու զարմացած հարցնում.

-Էս ո՞նց հասար էստեղ

-Սողա~լով, սո~ղա~լով, -քմծիծաղով պատասխանում է օձը»:



1 քննարկում

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.

Հայ
Jun 4, 2013 23:16