Մանկամիտ խորամանկությամբ կողմնապաշտություն մի արեք և իզուր տեղը մեր գլխին լոլոներ մի կարդացեք։ Ավելի լավ է, ձեր գործով զբաղվեք և առաջին հերթին ճշմարիտ աղքատության, խոնարհության ու Աստուծո նկատմամբ հնազանդության ուխտը լուրջի առնեք և մարդկանց ձեր ապրած կյանքով օրինակ ծառայեք։

Կարծեմ, ձեր օրինակը Տեր Հիսուս Քրիստոս է, եթե իսպառ մոռացել եք, պարզապես ձեզ համեստորեն հիշեցնեմ։

Հոգեշնորհ հայր Կոմիտաս, այս պարզ պատմությունը ձեզ և ձեր նվիրյալ միաբանակից եղբայրների համար շատ ուսանելի ու օգտակար կլինի։ Խնդրեմ, կարդացեք և փոխանցեք նաև ձեր հոգևոր եղբայրներին։ Գարեգին ապարանցուն ու Նավասարդ Կճոյանին չմոռանաք, խնդրեմ։ Բենթլին էլ ձեզ ղուրբան։

Ձեր կյանքով իսկական օրինակ ծառայե՜ք.

Մի օր մի կին իր փոքրիկ տղայի հետ գալիս է Մահմաթա Գանդիի մոտ։ ,,Մահմաթա, խնդրում եմ,, – ասում է նա, – ասա իմ տղային, որ շաքար այլևս չուտի,,։
Մահմաթա Գանդին խորհում և ասում է. ,, Բարի կին, տղայիդ հետ կրկին ինձ մոտ արի երկու շաբաթ հետո,,։
Շփոթված շնորհակալություն հայտնելով` կինը պատասխանում է, որ կանի ինչպես իրեն պատվիրվեց։
Երկու շաբաթ հետո նա կրկին գալիս է իր տղայի հետ։ Մահմաթա Գանդին նայում է փոքրիկ տղայի աչքերի մեջ և ասում. ,, Բավական է շաքար ուտես,,։
Շնորհակալ լինելով, սակայն զարմացած կինը հարցնում է Մահմաթա Գանդին. ,,Ինչու՞ պետք է երկու շաբաթ սպասեի, երբ նույնը իրեն նաև այն ժամանակ կարող էիր ասել,,։
,,Երկու շաբաթ առաջ,, – պատասխանում է Գանդին – ,,ես ինքս դեռ շաքար էի ուտում,, և ավելացնում. ,,Նախ ինքդ պիտի անձնավորես այն, ինչ որ ուրիշներից պահնջում ես, ուրիշներից պետք է պահանջես միայն այն, ինչը որ պատրաստ ես ինքդ անելու,,։

MARD