Ս. ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆ - Հեղինակ՝ ADMIN. Sunday, November 11, 2012 0:00 - 1 քննարկում
«Մահ իմացյալ՝ Անմահություն է», թե «Հանուն Ազգի և Հայրենիքի»:
| Նոյեմբերի 10-ին, հյուրի կարգավիճակով հրավիրված էի Չիլինգարյան /Մամիկոնյան/ տոհմի 2-րդ համագումարին,որը տեղի ունեցավ Կոմիտասի անվան կամերային երաժշտության տանը: Անչափ ոգևորված էի հայնենանվեր ու ազգանպաստ այդ ձեռնարկի համար, որով փորձ է արվում աշխարհասփյուռ տոհմակիցներին Արցախից մինչև Լոս-Անջելես, Ֆրանսիայից մինչև Ռուսաստանի հեռավոր արևելք՝ համախմբելու մի գաղափարի շուրջ՝ ազգային իղձերի ու նպատակների իրականացմամբ նպաստել Հայրենիքի հզորացմանն ու հարատևությանը: Ի թիվս այլ հարցերի՝ քննարկվում էր նաև «Չիլինգարյան /Մամիկոնյան/ տոհմի» օր նշանակելու հարցը: Նախագահությունն առաջարկեց այդպիսի օր նշանակել հասարակական կազմակերպության գրանցման օրը՝ հունիսի 25-ը և հանդիսությունններ անել այդ ամսաթվին ամենամոտ շբաթ օրերին: Քվեարկություն կատարվեց և ի զարմանս ինձ մեկ պատգամավոր դեմ եղավ այդ առաջարկին: Դա արծվաշենցի պատվիրակն էր, որն առաջարկում էր որպես«Տոհմի օր» նշանակել Ավարայրի Ճակատամարտի օրը: Ես ձայնի իրավունք չունեյի, ուստի հարմար գտա այդ հարցի շուրջ արծվաշենցուն իմ տեսակետն առանձին ներկայացնելու, սակայն դա ինձ այդպես էլ չհաջողվեց: Կարծում եմ ընթերցողների մոտ էլ այս մասին տարբեր կարծիքներ կարող են լինել: Ըստ ինձ Վարդան Մամիկոնյանի ու իր զինակիցների նահատակությունը ավելի շատ հանուն կրոնի է եղել, քան հանուն Հայրենիքի: Սխալ է Եղիշեն ասելով՝ «Մահ իմացյալ՝ Անմահություն է», որովհետև այնտեղ՝ նրա մոտ բացակայում են «Հանուն Ազգի և Հայրենիքի» բառերը, այլապես բոլոր ինքնասպաններն էլ գնում են «իմացյալ մահվան» և նրանց նույնպես պետք է Անմահությամբ շնորհել՝ ինչը ճիշտ չէ: Իսկ այս դեպքում ամենևին էլ տեղին չէ Վարդանանց նահատակության օրը համարել վերածնունդ ապրող հայ ազնվական տոհմերից մեկի օր… SMERCH |
1 քննարկում
Անտառամեջ