Ս. ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆ - Հեղինակ՝ . Monday, January 19, 2009 2:59 - 1 քննարկում

Ո՞Վ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊԵՑ ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 27-Ը

Հայկ գրել է:
Ո՞Վ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊԵՑ ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 27-Ը   PART-1(video), PART-2(video)

Ես Հայաստանի ազգային անվտանգության համակարգի սպա եմ , արդեն հինգ տարի նախկին սպա, չնայած մեր մասին ասում են նախկին չենք լինում : Այժմ ընտանիքիս հետ ապրում եմ Եվրոպայում, բայց իմ մասին պատմելու համար չեմ ստեղծել այս դիվիդին, սա իմ վերլուծությունն է, ուզում եմ ներկայացնել իմ տեղեկությունների վրա հիմնված մտքերս Հայստանում կատարված որոշ իրադարձությունների մասին:1991թվականին,երբ վերջնականապես տեղափոխվեցի Հայաստան, մեր հիմնարկը միամիտ անտեղյակների գրասենյակի էր նմանվում , ոչ ոք բացի նախքին ու ներկա ղեկավարից ու մի բաժնի պետից չգիտեին,թե երկրում ի՞նչ է կատարվում, այսինքն գիտեին, որ Ղարաբաղյան շարժումը հաղթել է,բայց չգիտեին, թե ովքեր էին այդ շարժման ղեկավարները,իսկ նրանցից երեքը շատ լավ հայտնի էին միութենական ԿԳԲ-ին : 99-անց անձնական դոսիեները տեղափոխվեցին Մոսկվա: Այդ երեքից մեկի մասին ես լսել էի մի քանի տարի առաջ, երբ աշխատում էի Իսրաելում: Մեզ տեղյակ պահեցին,որ Հայաստանից ոմն՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյան , իր կնոջ ու անչափահաս որդու հետ դիմել էր Իսրաել բնակության տեղափոխվելու համար:Չնայած նրա կնոջ անուն ազգանունն էր Լյուդմիլա Տեր –Պետրոսյան ,նա եղել էր Լենինգրադի հրեական համայնքի անդամ,իսկ մոր քեռին ղեկավարել է Ռուսաստանի հրեական համայնքը,ընտանիքը մի-քանի անգամ մերժում էր ստացել, իսկ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի առջև պայման էր դրվել՝ կամ նա պետք է համագործակցեր պետական անվտանգության հետ կամ էլ խնդիրներ կունենար: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը որոշել էր համագործակցել: Անցան տարիներ եվ հաջորդ անգամ ՝ 1988-ին լսեցինք նրա անունը,որ նա միտինգների է մասնակցում ու ելույթ է ունենում: Խորհրդային միությունը այդ ժամանակ թուլացած էր, բայց այնքան թույլ չէր որ մեր հիմնարկը կորցներ վերահսկողությունը իրավիճակի վրա ու քանի, որ ես միության նեքին հարցերով չէի զբաղվում, կոլեգաներից հետաքրքրվեցի, թե դա այն նույն Տեր-Պետրոսյանը չէ՞, պարզվեց այո՛: Ինձ սկսեցին հաճախ ուղարկել Հայաստան իրավիճակների մասին պատկերացում ճշգրտելու համար: Ես նույնիսկ մասնակցում էի միտինգներին ու նաև փորձում էի հասկանալ, թե իրականում ի՞նչ է տեղի ունենում : Որ հայ ժողովրդի պայքարն արդար էր, որևէ կասկած չունեյի և դա գրված էր իմ զեկուցագրերում, բայց, ո՞րն էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանի դերը , դեռ պետք է ճշտեի:1988-ի ամռանը իմ ամենաերկար գործուղումն էր և ստացվեց ամենա արդյունավետը . Միտինգներից մեկից հետո,երբ Ղարաբաղ կոմիտեի անդամները մոտակա սրճարանում սուրճ էին խմում,տեսա իմ հին ծանոթներից մեկին, նա Թելավիվի մեր դեսպանատան պահպանության պահակախմբից էր, իհարկե նաև Մոսսադի գործակալ, նա դիմացի մայթին էր՝ տաքսու մեջ նստած:Տեխնիկական մասը բաց թողնելով մի մեջբերում անեմ երկու օր անց գրված իմ զեկուցագրից . «Հայաստանում Մոսսադն է աշխատում, նրանք ուզում են,որ ժողովրդին ղեկավարի Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Մոսսադը կարծում է, որ այդ դեպքում հնարավոր կլինի կառավարել ժողովրդական շարժումը:1988-ին ես ինքս էլ չէի հասկանում, թե հրեաների ինչին է պետք Ղարաբաղի հարցին ուղղակի խառնվելը, ամեն ինչ հասկանալի դարձավ որոշ ժամանակ անց: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը պարանոցի ինչ-որ հիվանդություն ուներ, առանց որևէ խնդրի նա Ֆրանսիական վիզա ստացավ, բուժման համար փողեր հայտնվեցին: Լևոն Տեր-Պետրոսյանին հետևելու համար մեր սպաներն էլ մեկնեցին Ֆրանսիա ու մեկ շաբաթում ամեն ինչ պարզեցին. Իսրաելի հատուկ ծառայությունը՝ Մասսադը, ոչ իր խաղն էր խաղում ոչ էլ Թուրքիայի: Նրանց հանձնարարությունը իջեցրել էր Բրիթիշ Փեթրոլիումը : Անգլիայի հրեաների ձեռքում հայտնվել էր 1985-ին Գարբաչովի հանձնարարությամբ Կասպիցի համալիր երկրաբանական փարձաքննության եզրակացությունը,այն նավթի և գազի հաստատված պաշարն էր ՝ Ղազախստանում,Ադրբեջանում և Թուրքմենստանում: Հրեաներին պետք չէր նավթի ճանապարհին խնդիրներ ունենալ,դրա համար էլ նրանք ամեն ինչ արեցին,որպեսզի Հայաստանում իշխանության գար Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Այդ մասին գիտեին մոսկովյան ԿԳԲ-են ու մի քանի հոգի էլ Հայաստանում:Առանց մանրամասների այդ պատմությունը տպվեց նաև հայկական մամուլում, կարծում եմ հասկացաք, թե ու՞մ հրամանով գնդակահարվեց պետանվտանգության նախկին պետ՝Մարիուս Յուզբաշյանը:1994-ին Անգլիացիների ջանքերով ստորագրվեց նավթային կոնցեսյում ստեղծելու պայմանագիրը,որը Ադրբեջանցիներին մեծ օգուտներ էր խոստանում,եթե կառուցվեր ապահով նավթատար խողովակ: Ապահովության համար անհրաժեշտ էր շտապ կարգավորել Ղարաբաղի հարցը:Այս հարցում վճռական դերը տրվում էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանին : Ռեալ յոթ-ութ տարի էր պետք խողովակը կառուցելու համար, և Տեր-Պետրոսյանին ոչ-ոք չէր շտապեցնում,բայց նա լուրջ խնդիր ունեցավ 96-ի ընտրություններին: Մոտավորապես մեկ տարի պահանջվեց, որպիսզի երկրորդ անգամ ընտրված Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ուժեղանա եվ կարողանա իր խոսքն անցկացնել խաղաղություն կնքելու հարցում: Հրեաները հենց այդ ժամանակն էլ նախատեսել էին, բայց նորից խնդիր առաջացավ: 98-ի սկզբում Հայաստանում հեղաշրջում իրականացվեց Վազգեն Սարգսյանի եվ Ռոբերտ Քոչարյանի գլխավորությամբ,այդ ժամանակ նավթային արքաները պարզ տեսան,որ հարցը չի լուծվելու: Ռոբերտ Քոչարյանը նախագահ էր, պարզ էր նրանից հետո նախագահ էր դառնալու Վազգեն Սարգսյանը , իսկ Ադրբեջանցիները պահանջում էին, որ Ղարաբաղը ստանան եվ նավթային եկամուտները : Հրեաների առաջ նույն խնդիրն էր, որը նրանք լուծում էին 70-ական թվականներին,երբ ֆիզիկապես ոչնչացնում էին Արաֆաթի կողմնակիցներին:Կոնկրետ Արաֆաթին նրանք ձեռք չտվեցին,որովհետև դա անօգուտ էր,կարևոր մարդիկ նրանք էին,որոնք ջոկատներին հրամաններ էին արձակում,նույն ձևով Հայաստանում անիմաստ էր սպանել Ռոբերտ Քոչարյանին,որովհետև իրական ուժը Վազգեն Սարգսյանն էր, փաստորեն իր ուժեղը լինելու պատճառով էր Վազգեն Սարգսյանը նավթի մագնատների կողմից դատապարտվել մահվան:Առանց Վազգեն Սարգսյանի Քոչարյանին հեշտ էր հեռացնել, նորից կլինեին արտահերթ ընտրություններ եվ կնտրվեր Լևոն Տեր-Պետրոսյանը , արդեն խանգարող ոչինչ չէր մնա, եթե ֆիզիկական հաշվեհարդարի գործը Մոսսադը վերձներ իր վրա, հաստատ կաներ պրոֆեսիոնալ ու առանց հետքեր թողնելու,բայց հրեաները սխալվեցին շատ վստահելով Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, Տեր-Պետրոսյանը Վանոյին,Վանոն էլ իր բանդայի պարագլուխ Արմեն Տեր-Սահակյանին : Դեռ մինջև հեղաշրջումը՝ 98-ի հունվարին Տեր-Սահակյանը հարբած վիճակում սպառնացել էր, որ շուտով իրենք Վազգենի հարցերը կլուծեն: Հենց նույն օրն էլ Տեր-Սահակյանը ձերբակալվեց, Վանո Սիրադեղյանը պատգամավորական անձեռնամխելիություն ուներ նրան հնարավոր չեր ձերբակալել, մինջև խորհրդարանը համաձայնություն կտար,Վանոն հայտարարեց,որ շուտով Վազգենից միայն կամուֆլյաժը կմնա:Վազգեն Սարգսյանին սպանելու գործը հանձնարարվեց Նաիրի Հունանյանին,որն իրենց համար օտար մարդ չէր: 98-ի հոկտեմբերի 27-ից դեռ մի-քանի տարի առաջ նրան ընդունում էին նախագահի աշխատակազմում , որտեղ նրան հյուրընկալում էին մամուլի քարտուղար՝ Լևոն Զուրաբյանը եվ խորհրդական Վահագն Խաչատրյանը:Ինչպես սպանել,Նաիրի Հունանյանին սովորեցրին Թուրքիայում, իսկ արդեն հոկտեմբերի 27-ի նախորդ շրջանում Նաիրի Հունանյանը ակտիվ շփումներ ունեցավ չորորդ իշխանության թերթի խմբագիր Շողեր Մաթևոսյանի եվ ՀՀՇ վարչության անդամ Արամ Մանուկյանի հետ:Այդ բոլոր մանրամասնությունները կան քրեական գործի նյութերում:Մնացածը դուք տեսել եք ու գիտեք, ես կարող եմ ավելացնել իմ իմացածը,հենց հոկտեմբերի 27-ին Վանո Սիրադեղյանը իր համար պահեստային տարբերակ էր պատրաստել այն դեպքի համար, եթե մտահաղացումը տապալվեր:Սպանությունից հետո նա մտել էր Ֆրանսիայի դեսպանատուն, ասե՛լ էր , որ դա դաշնակներն են կազմակերպել,հնարավոր է իրենց էլ սպանեն և քաղաքական ապաստան էր խնդրել, ֆրանսիացիները մերժել էին:Ի՞նչու ընտրվեց հենց հոկտեմբերի 27-ը,որովհետեվ այդ օրը Երևանում ԱՄՆ-ի պետ քարտուղարության բարձրաստիճան պաշտոնյա՝ Ստրոբ Թալբոթը պետք է բանակցություններ վարեր Ղարաբաղի հարցով եվ հոկտեմբերի 27-ի կազմակերպիչները մտածել էին, որ դա լավ առիթ է հանցագործության հետաքննությունը կեղծ հետքերով տանելու համար,քանի, որ հայտնի էր,որ Վազգեն Սարգսյանը վայելում է Ռուսաստանի քաղաքական ու ռազմական վերնախավի աջակցությունը : Դրանից բացի ևս մի շատ կարևոր բան եմ ուզում պատմել, երևի բոլորտ գիտեք,որ հոկտեմբերի 27-ի երեկոյան պաշտպանության նախարարությունում բազմամարդ հավաք էր, բացի նախարարության ղեկավարներից, գեներալներից ու Վազգեն Սարգսյանի ընկերներից, այնտեղ կարողացել էին մտնել նաև բոլոր թվարկածս մարդիկ,որոնք պարբերաբար հանդիպում էին Նաիրի Հունանյանի հետ,նրանց թվում էր Վանո Սիրադեղյանը:Բոլորտ գիտեք նաև, որ ուշ երեկոյան մի-քանի հոգիանոց պատվիրակություն գնաց նախագահի նստավայր, Ռոբերտ Քոչարյանի հետ հանդիպելու և պահանջներ ներկայացնելու համար, այս մասին ժամանակին շատ է գրվել ու խոսվել, բայց մի կարևոր բան կա, որ մինջև այժմ գաղտնի է եղել:Խոսակցության մի պահին Վահան Շիրխանյանը հանել է մի թուղթ կառավարության նոր կազմի տարբերակով,որտեղ ինքը պետք է վարչապետ լիներ և նրա հետ բոլոր եկածները անակնկալի էին եկել, ոչ-ոք այդ ցուցակի մասին նախապես չգիտեր: ՀՀՇ-ի ղեկավարությունը միայն, ամենամերձավորներին էր վստահել իր ահաբեկչության գործողության բոլոր մանրամսները,իսկ այդ սխեմայի ամենակարևոր կետը,պետք է սկսվեր գիշերվա ժամը մեկից հետո: Շիրխանյանն ու Վանոն գեներալներին պետք է համոզեին,որ անհրաժեշտ է սկսել ԱԺ-ի դահլիճի գրոհը,Նաիրին ու իր խմբի անդհամները պետք է անպայման սպանվեին,իսկ Վազգեն Սարգսյանի թաղման հաջորդ օրը Ռոբերտ Քոչարյանը բանակի ճնշման տակ պետք է հրաժարական տար նախագահի պաշտոնին:Պլանը տապալվեց միայն այն պատճառով,որ Քոչարյանը նրանց բոլորից խորամանկ դուրս եկավ,նա հասկացավ,թե ի՞նչու էին ուզում գրոհով վերձնել դահլիճը,եվ այնպես արեց, որ գրոհը չլինի եվ Նաիրի Հունանյանը չսպանվի:Ահա այսպիսինն էր Հայաստանի պատմության ամենախոշոր հանցագործության պատմությունը : Հոկտեմբերի 27-ը միայն մեկ խնդիր ուներ լուծելու,կրկին իշխանության բերեր Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, որպեսզի նա իրականացնի հրեաների նավթային պլանները:
PART-1 (video), PART-2(video)



1 քննարկում

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.

Aram Dar
Nov 23, 2008 5:59